مطالعه تجربی اثرات محافظتی هسپرتین بر آسیب ایسکمی ـ بازخون‌رسانی (I/R) روده در موش صحرایی

مخاط روده به شدت توسط ایسکمی ـ بازخونرسانی (IR) تحت تاثیر قرار می­گیرد. نشان داده شده است که هسپرتین در برابر آسیب ایسکمی ـ بازخون‌رسانی در ارگان‌های مختلف دارای اثرات محافظتی می­باشد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر هسپرتین بر آسیب ایسکمی ـ بازخونرسانی روده موش صحرایی می­باشد. بدین منظور، 40 سر موش صحرایی نر ویستار به­طور تصادفی به چهار گروه شاهد (گروه 1)، شاهد جراحی (گروه 2)، ایسکمی ـ بازخونرسانی (گروه 3) و ایسکمی ـ بازخونرسانی به­علاوه تیمار با هسپرتین (گروه 4) تقسیم شدند. آسیب ایسکمی ـ بازخونرسانی با 30 دقیقه ایسکمی روده و 60 دقیقه خون‌رسانی مجدد ایجاد شد. موش­های گروه 4، هسپرتین (U/kg1000) را 120 دقیقه قبل از القاء ایسکمی از طریق تزریق زیرجلدی دریافت کردند. پس از انجام آزمایشات، قسمت کولون روده خارج و جهت آسیب­شناسی بافتی آماده گردید. فعالیت تام آنتی­اکسیدانی سرم و مقادیر مالون­دی­آلدئید، سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز و گلوتاتیون ردوکتاز در بافت کولون اندازه­گیری شد. آسیب­شناسی بافتی ارتشاح شدید سلول­های آماسی، پرخونی و خونریزی لامینا پروپریا، نکروز سلول­های بافت پوششی کولون و کاهش ضخامت مخاط را در گروه ایسکمی ـ بازخونرسانی نشان داد.  مطالعه آسیب شناسی، نشان­دهنده کاهش آسیب بافتی بدنبال مصرف هسپرتین در بافت کولون موش­های گروه 4  بود. فعالیت تام آنتی­اکسیدانی سرم و مقادیر سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز و گلوتاتیون ردوکتاز در گروه ایسکمی ـ بازخونرسانی به­طور معنی­داری (05/0>p) کاهش، ولی در گروه ایسکمی ـ بازخون‌رسانی به­علاوه تیمار با هسپرتین، افزایش نشان داد. هسپرتین مقدار مالون­دی­آلدئید را که در اثر ایسکمی ـ بازخون‌رسانی افزایش یافته بود، به­طور معنی­داری (05/0>p) کاهش داد. نتایج مطالعه نشان داد، هسپرتین می‌تواند روده بزرگ موش­های صحرایی را از آسیب ایسکمی ـ بازخون‌رسانی محافظت  نماید.